روز دحو الارض (تولد زمین) و اعمال آن

بیست و پنجم ماه ذی القعده ( فردا ) روز دحوالارض است. دحوالارض را چنین معرفی می کنند "روزی که زمین از زیر کعبه کشیده و گسترانیده شد" .

گر چه این مطلب یعنی کشیده شدن و گسترانده شدن زمین در وحله اول عجیب به نظر میرسد اما تعریف واضح تر این موضوع این است که گفته شود :

پس از آنکه تمام سطح کره زمین به مدت طولانی در زیر آب فرو رفته و خداوند خواست تا آن را از زیر آب بیرون آورد که صحنه زندگی موجودات مهیا گردد ، اولین نقطه ای که از زیر آب سر بیرون آورد همان مکان مقدس کعبه و بیت الحرام بود . این واقعه نشان دهنده اهمیت این نقطه و مرکزیت آن برای همه عالمیان است . 

در واقع دحوالارض روز شروع حیات بخشی خداوند به جهان خاکی است که توجه به آن در روایات و تعیین اعمال خاص همچون روزه ، عبادت ، دعا و غسل واهتمام به آن از سوی معصومین (ع) نشانگر عنایت حضرت حق به این روز با برکت است .

تعبیر به اینکه "در روز دحو الارض رحمت خدا منتشر گردیده و از براى عبادت و اجتماع به ذکر خدا در این روز، اجر بسیار است" و امثال آن ، مومنین را بر انجام مستحبات مخصوص این روز ترغیب می نماید . درباره روزه این روز آمده است :

روزه این روز همانند روزه هفتاد سال است .

روزه این روز کفاره گناهان هفتاد سال است .

برای روزه دار این روز هرکه و هرچه در میان آسمان و زمین است استغفار می کند و ...

از دیگر اعمال این روز شریف دو رکعت نماز است که در آن حمد و پنج مرتبه سوره "والشمس" خوانده می شود و پس از نماز نیز دعایی است که در مفاتیح آمده است . و همچنین دعای "اللهم داحی الکعبه ..." از دعاهای مخصوص این روز است . 

 روایت است که « امام رضا » علیه السلام فرموده اند: درشب بیست و پنجم ماه ذى القعده حضرت ابراهیم (ع) و حضرت عیسى (ع)متولد شده اند. و نیز در این روز رسول خدا صلى الله علیه و آله ، به قصد حجه الوداع از مدینه به همراه یکصد و چهار هزار یا یکصد و بیست و چهار هزار نفر  از راه شجره به مکه عزیمت نمودند که حضرت فاطمه (ع ) و تمامى زوجات آن حضرت نیز ایشان را همراهی می کردند .  

و نیز در روایتی است که در این روز قائم (عجل الله تعالی فرجه الشریف) قیام خواهد نمود .
 
پایگاه استاد حسین انصاریان

سلام دوستان عزیزم - ببخشید که دیر آپ کردم - آخه حدود 10 روزی مسافرت

بودم . این شعر رو یکی از دوستانم واسم ارسال کرده و خواسته بود که تو وبلاگ

بذارم که خب منم گذاشتم .

منتظر نظرات شما هستم

...................................................

 ما معتقدیم عاقبت مردی سبز   

 سرمی زند از کوه چو ناوردی سبز

 ما معتقدیم عشق سر خواهد زد   

 برپشت ستم کسی تبر خواهد زد

سوگند به زخم های سرشارغرور 

سوگند به هر چهارده  آیه ی نور

 آخر شب سرد ما سحر می گردد   

آشوب جهان فتنه سر می گردد

ای کوفه دلان دوباره دین آمده است    

کفر است ولی خدا زمین آمده است

ای مرد علم به دوش من یا مولا                                        

ای سید سبز پوش من یا مولا

برگرد هنوز بی قرارت هستند     

یک عده عجیب انتظارت هستند

آن مرد که بوی سبز باران می داد  

آن پیر که روح بر جماران می داد

 می گفت: که عاقبت کسی می آید    

از نسل علی(ع) دادرسی می آید

می گفت: که یک روز تو برمی گردی 

برشام سیاهمان سحر می گردی

می گفت: تو سبزی به بلندای دعا   

لبریز محبتی و سرشار خدا

 اما تو نیامدی بهارانم رفت    

افسوس دگر پیر جماران هم رفت

طفلان نجیب بیشه ها شیر شدند    

مردان غریب جبهه ها پیر شدند

یک عده ز دوریت زمین گیر شدند   

یک عده به ذکر (ندبه) تطهیر شدند

 ای مرد علم به دوش من یا مولا

ای سید سبز پوش من یا مولا

 برگرد که بر بهارمان می خندند     

یک عده به انتظارمان می خندند

دستان سیاهی که به خون آلوده ست  

گویند که انتظارتان بیهوده ست

افسوس کسی نیست که فریاد زند 

از پشت حصار غربتت داد زند

افسوس کسی نیست بیا داد برس 

یا صاحب ذوالفقار فریاد برس

امواج دلت آبی دریای غریب  

غربت کده ات کجاست مولای غریب؟  !

غربت کده ای که بوی دریا دارد 

صدخاطره از غربت زهرا(س) دارد

برگرد نشانمان بده دریا را 

برگرد بیاب تربت زهرا(س) را

برگرد علی چشم به راه هست هنوز 

اسرار غمش در دل چاه است هنوز

آن چاه پر از ستاره را پیدا کن  

آن سینه ی پاره پاره را پیدا کن

خورشید به روی نیزه ها جا ماندست 

برگرد بیا حسین(ع) تنها ماندست

شاعر : سرکار خانم نسترن بهاردار

.........................................    التماس دعا

چند روز پیش داشتم هشت کتاب مرحوم سهراب سپهری رو میخوندم.

به شعر های سهراب علاقه خاصی دارم . یکی از شعر هایی که خیلی

دوست دارم ، شعر " در گلستانه " هست . شاید قبلا خونده باشینش

ولی من اینجا دوباره مینویسمش و تقدیمش میکنم به نگاه مهربونتون

....................................................................................

دشت هایی چه فراخ‌!
کوه هایی چه بلند!


در گلستانه چه بوی علفی می آمد!
من در این آبادی‌، پی چیزی می گشتم‌:
پی خوابی شاید،
پی نوری‌، ریگی‌، لبخندی‌.

پشت تبریزی ها
غفلت پاکی بود، که صدایم می زد.

پای نی زاری ماندم‌، باد می آمد، گوش دادم‌:
چه کسی با من‌، حرف می زند؟
سوسماری لغزید.
راه افتادم‌.
یونجه زاری سر راه‌.
بعد جالیز خیار، بوته های گل رنگ
و فراموشی خاک‌.

لب آبی


گیوه ها را کندم‌، و نشستم‌، پاها در آب‌:
«من چه سبزم امروز
و چه اندازه تنم هوشیار است‌!
نکند اندوهی‌، سر رسد از پس کوه‌.
چه کسی پشت درختان است؟
هیچ‌، می چرخد گاوی در کرد.
ظهر تابستان است‌.
سایه ها می دانند، که چه تابستانی است‌.
سایه هایی بی لک‌،
گوشه یی روشن و پاک‌،
کودکان احساس‌! جای بازی این جاست‌.
زندگی خالی نیست‌:
مهربانی هست‌، سیب هست‌، ایمان هست‌.
آری
تا شقایق هست‌، زندگی باید کرد.

در دل من چیزی است‌، مثل یک بیشه نور، مثل خواب دم
صبح


و چنان بی تابم‌، که دلم می خواهد
بدوم تا ته دشت‌، بروم تا سر کوه‌.
دورها آوایی است‌، که مرا می خواند.»

منبع : http://www.sohrabsepehri.org

سلام دوستان عزیزم.

این مطلب رو به درخواست دوست بزرگوارم ( mig mig ) تهیه کردم . منتظر نظرهای

ارزشمندتون هستم. حتما حتما ادامه مطلب رو بخونید . متشکرم

ارزش نماز اول وقت

آقای مصباح می گوید: آیت الله بهجت از مرحوم آقای قاضی (ره) نقل می کردند که ایشان می فرمود:

« اگر کسی نماز واجبش را اول وقت بخواند و به مقامات عالیه نرسد مرا لعن کند! و یا فرمودند:به صورت من تف بیندازد. »
اول وقت سرّعظیمی است « حافظوا علی الصلوات : در انجام نمازها کوشا باشید. »
خود یک نکته ای است غیر از « أقیموا الصلوة : و نماز را بپا دارید. » و همچنین که نماز گزار اهتمام داشته باشد و مقید باشد که نماز را اول وقت بخواندفی حدّ نفسه آثار زیادی دارد، هر چند حضور قلب هم نباشد. »

منبع : ( http://www.mtb.ir/index.php/2011-09-11-17-11-52/hekayat.html#1 )

عن الرضا علیه السلام: ان لکل صلوه ثلاثه اوقات

اول و اوسط و اخر، فاول الوقت رضوان الله و اوسط عفو الله و اخره غفران الله. 

و اول الوقت افضله و لیس لاحد ان یتخذ آخر الوقت وقتا، و انما جعل آخر الوقت

للمریض و المعتل و للمسافر

 بحار، ج82، ص 350

از امام رضا (ع) نقل شده که فرمود:

برای نماز سه وقت است: اول، وسط و آخر. خواندن نماز در اول وقت خوشنودی خدا،

و در وسط آن عفو پروردگار و در آخر وقت غفران و آمرزش الهی است. و بهترین اوقات اول وقت است

و کسی حق ندارد آخر وقت را برای نماز انتخاب کند!

اینکه اجازه داده شده نماز آخر وقت خوانده شود، برای کسی است که مرضی یا علتی داشته باشد یا اینکه مسافر باشد.

ملاحظه می فرمایید در این روایت آخر وقت را غفران معرفی می کند.

گویی که انسانی که نمازش را آخر وقت می خواند مرتکب خطایی شده که این نماز موجب آمرزش آن خطاست!

ولی درباره نماز در اول وقت می فرماید: رضوان و خوشنودی پروردگار است.

و نیز در حدیث دیگر است:

قال علی (ع) : من سمع النداء فلم یجبه من غیر عله فلا صلوه له

وسائل الشیعه، ج5، ص375

امیر المومنین (ع) می فرمایند:

کسی که صدای اذان را بشنود و بی هیچ عذری آماده نشود نمازی برای او نیست؟!

( منبع : http://www.etrenamaz.ir/?cat=21 )

برای نماز اول وقت نقشه بکشیم

دستور اولی که می‌خواهم برای کسانی که قصد شروع دارند، بگویم- مطلبی است که هزاران بار اساتید و بزرگانی نظیر مرحوم آیت‌الله حق‌شناس به جوانان توصیه می‌کردند- نماز اول وقت است. نماز اول وقت بخوانید. اگر توانستید، به جماعت بخوانید و اگر هم نشد، همان اول وقت بخوانید...

  ادامه مطلب...

از رسول خدا مروی است که فرمود :

شوال ( همین ماهی که الان درش قرارداریم ) را از این جهت شوال گفتند که در آن

ماه گناهان مومنان مرتفع و برداشته می شود.

این قسمت از کتاب گرانسنگ المرقبات هست : مانند دخول در رجب است. بایستی

دخول تو در ماه شوال ، دخول تصدیق کنندگان باشد زیرا این ماه ، شهرحرام است

که حق تعظیم در گفتار و کرداردارد چنان است که کسی داخل دروازه های مکه شود

وبه سوی مسجد اعظم آن برود ناچاراست که برای دخول آن کیفیتی به قدرتصدیق او

 به صاحب مسجد معظم باشد ؛ پس کوشش کن که دلت و عقلت مصاحب تعظیم آن و جوارحت

نگهبان سلوک مستقیم یابی و ازعادت مملوک مودب کامل آن است که با مالک خود درسایر مسالکش

 موافق باشد . ( منبع : المراقبات ترجمه : علیرضا خسروی ، ویرایش ترجمه : صادق حسن زاده ص362

 و اقبال الاعمال ص 611 چاپ بیروت )

سفارش های امام صادق (ع) به روزه داران

( برگرفته از کتاب گران سنگ المراقبات تالیف : عارف گرانقدر

آیت الله میرزا جواد آقا ملکی تبریزی - ترجمه : علیرضا خسروی و ویرایش ترجمه : صادق حسن زاده )

از جمله اینکه حالت تو در حال روزه ات این باشد که خود را مُشرف به آخرت بینی و حالتت حالت خضوع

و خشوع وانکسار و خواری باشد و حالتت حالت بنده ترسان از مولایش و دلت پاک از عیوب و باطنت مبرای

از حیله و مکر باشد و از آنچه غیر ازخدا باشد بیزاری جوئی و در روزه خود ولایت خود را برای خدا خالص

گردانی و از خدای قهار حقاً بیمناک باشی و جان و بدن خود رابرای محبت و ذکر او فارغ گردانی وبدن خود

را برای عمل به اوامر او و آنچه تورابه آن دعوت کرده است و غیر این ها از آنچه در باب آن توصیه شده است

مهیا سازی و جوارح خودرا از محظورات و مخالفات به ویژه زبان را حتی از مجادله و سوگند راست محفوظ داری.

سپس در آخر روایت فرمود :

اگر به آنچه برای تو بیان شد عمل کردی حقاً بهآنچه برایروزه دار حق است عمل کرده ای و اگر از این ها کم

گذاشتی از فضیلت روزه خود کم گذاشته ای و ثواب آن به اندازه کمبود از آن چیزی است که بیان شد.

من میگویم ( مولف ) : پس به آنچه دراین وصایا از وظایف روزه دار است نظر کن و سپس در تاثیرات آن تامل نما

و بدان که اگرکسی خودرا مُشرف به آخرت ببیند دل خود را از دنیا خارج سازد و جز به تهیه توشه آخرت نپردازد

و همچنین اگر قلبش خاضع شود و شکسته و خوار گردد ازفرح به غیرخدا دوری گزیند و میل به آن ننماید و

هر کس روح وبدنش برای خدا ، خوار و ذلیل باشد واز هر چیزی سوای خدا بیزاری جوید ، روح و قلب و بدن

و تمامت او در ذکر خدا و محبت خدا و عبادت خدا غرقه شود و روزه اوروزه مقربین باشد . خدا به حق مقربانش ،

مارا چنین روزه ای روزی گرداند هر چند یک روز در عمرمان باشد.

سلام  ، عیدتون مبارک

این روزا همه جا جشن و چراغونی هست و خیلی ها دوست دارن

که بتونن واسه امام زمانشون یه کاری کرده باشن ( یکی آذین بندی میکنه ، یکی مجلس جشن

امام زمانش روجارو میکنه ، یکی پیگیری برنامه هارو میکنه و . . . ) . که خب معمولا مجلس های

خوبی هم برگزار میشه و مردم هم استفاده میکنن. اما این کار هر ساله داره برگزار میشه .

خب چرا هیچ اتفاقی نمیفته !؟

چرا بعد از گذشت چند ساعت از مجلس یادمون میره که آقا دارن میبینن !؟

چرا دوباره هنوز هم بعضی ها دست از دروغ گفتن ، نگاه حرام  و . . . بر نمی دارن !؟

چرا ما ( بعضی هامون) هنوز حضور امام زمانی رو که حاضریم براش همه کار کنیم رو باور نداریم !!! ؟؟؟

آخه چطور میشه که یکی مهدی فاطمه رو دوست داشته باشه ولی دروغ هم بگه ، فحش هم بده !!!

اصلا با هم جور نمیشه . یعنی دوست داشتنه با تمام وجودش نیست . آخه این جدایی قراره تا کی باشه !!! ؟؟؟

ای بابا !  به کی بگم دلم واسه امامم تنگ شده ؟

به کی بگم دلم نمیخواد موقع اومدن مهدی فاطمه مرده باشم . دلم نمیخواد . به کی بگم ؟

اما هیچ وقت واسه رفیق امام زمان شدن دیر نیست . چه فرصتی بهتراز این شب ها و روزهای مبارک.

باید به امام زمان ثابت کنیم که دوسش داریم . با چی ؟ با کارهایی که اون دوست داره . همین !

شاید واسه کسی که چشماش عادت کرده به نگاه حرام اولش سختش باشه که این کار رو ترک کنه ولی

همین که تو دلش میدونه آقا دارن میبینن و واسه ترک این عادت کمکش میکنن ، قلبش رو آروم میکنه.

باور داشته باشیم که آقا هوامون رو داره . مگه میشه بابا هوای بچه ش رو نداشته باشه ! ؟

باور داشته باشیم که آقا میبینن و هوامون رو دارن .

ایشالا تو این شب ها و روزها بتونیم برنامه زندگیمون رو به سمت ظهور تنظیم کنیم. بی خیال حرف و حدیث های چرت و پرت

دل به جمال مطلق داده ایم هر چه باداباد

سلام به دوستای بزرگوارم و همه عزیزانی که تو این مدت خیلی زیادی که نبودم

محبت کردن و به وبلاگ خودشون سر زدن - دستتون درد نکنه . واقعا نمیدونم

چه جوری از محبتی که نسبت به من دارین تشکر کنم . ممنونم از همتون

دارم قالب وبلاگ رودرست میکنم و نوشته ها رو دوباره ویرایش میکنم

ایشالا اومدم تا دوباره مطلب بزنم و مثل همیشه چشممام سنگ فرش

قدم های مبارکتون هست و منتظر نظرات ارزنده تون میمونه