سلام به رفقای عزیز و دوست داشتنی که همیشه هوامو دارن و قابلم می دونن و به بلاگ خودشون سر

میزنن.طبق قول و قرارای قبلی انجوری شئ که موضوع (امام زمان در ادیان (ع) ) رو بنویسم که

می نویسم اما یه مطلبی دارم که حیفم اومد براتون ننویسم. اونم از این قرارکه چند شبی هست که دانشگاه

آزاد یزد برنامه ای رو تحت عنوان حنابندون(پنجمین سالگرد میزبانی هشت لاله گمنام مادرمان زهرا)

رو راه انداخته. آخه تو این دانشگاه هشتا شهید گمنام خاکن. بچه ها نمی دونید وقتی میری سر خاکشون

چه حالی میده تمام غم و قصت می پرهو سبک میشی.

به مناسبت این لاله های گمنام سه شب برنامه هست.که موضوع شب اولش شوق (ازدواج به سبک شهداء)

بود جاتون خالی خیلی حال داد.

یه اهل دلی به نام آقای مدبری از شیراز اومده بود و چند دقیقه ای رو برامون حرف زد.

بچه ها بخونید و حالشو ببرید:

(همه از زبان آقای مدبری): تا حالا شده بری عروسی بعد تو مراسم عقد شروع کنن به زیارت عاشورا

خوندن و یکی هم مثل ما شوت از راه برسه و بگه دس دس یه دفعه همه نگاه کردن منم گفتم دستارو

بالا بگیرو بگو الهی العفو

خیلی ها رفتین امام رضا اما قبل از اینکه برید از یه هفته قبلش دلتون زیر و رو میشه و همه بهت

می گن التماس دعاو هر کی می بینتت و می دونه می خوای بری می گه التماس دعا. خودت قند تو

دلت آب میشه برا اینکه بری امام رضا و برگردی.حالا چند قدم بریم بالا اگر قرار شد به ملاقات

خدا بریم چه جور باید بریم؟ ها؟ چطور با این دل بریم. همه می ریما ولی چقدر خوبه که با اشتیاق

بریم و خودمون از قبل زمان و مکان رو انتخاب کنیم. بچه ها (بچه های جبهه و جنگ) انتخاب می کردن

                                                                               پایان قسمت اول

                                                                                                                           التماس دعا

                                                                                                                               یاهو