سلام دوستان عزیزم - ببخشید که دیر آپ کردم - آخه حدود 10 روزی مسافرت

بودم . این شعر رو یکی از دوستانم واسم ارسال کرده و خواسته بود که تو وبلاگ

بذارم که خب منم گذاشتم .

منتظر نظرات شما هستم

...................................................

 ما معتقدیم عاقبت مردی سبز   

 سرمی زند از کوه چو ناوردی سبز

 ما معتقدیم عشق سر خواهد زد   

 برپشت ستم کسی تبر خواهد زد

سوگند به زخم های سرشارغرور 

سوگند به هر چهارده  آیه ی نور

 آخر شب سرد ما سحر می گردد   

آشوب جهان فتنه سر می گردد

ای کوفه دلان دوباره دین آمده است    

کفر است ولی خدا زمین آمده است

ای مرد علم به دوش من یا مولا                                        

ای سید سبز پوش من یا مولا

برگرد هنوز بی قرارت هستند     

یک عده عجیب انتظارت هستند

آن مرد که بوی سبز باران می داد  

آن پیر که روح بر جماران می داد

 می گفت: که عاقبت کسی می آید    

از نسل علی(ع) دادرسی می آید

می گفت: که یک روز تو برمی گردی 

برشام سیاهمان سحر می گردی

می گفت: تو سبزی به بلندای دعا   

لبریز محبتی و سرشار خدا

 اما تو نیامدی بهارانم رفت    

افسوس دگر پیر جماران هم رفت

طفلان نجیب بیشه ها شیر شدند    

مردان غریب جبهه ها پیر شدند

یک عده ز دوریت زمین گیر شدند   

یک عده به ذکر (ندبه) تطهیر شدند

 ای مرد علم به دوش من یا مولا

ای سید سبز پوش من یا مولا

 برگرد که بر بهارمان می خندند     

یک عده به انتظارمان می خندند

دستان سیاهی که به خون آلوده ست  

گویند که انتظارتان بیهوده ست

افسوس کسی نیست که فریاد زند 

از پشت حصار غربتت داد زند

افسوس کسی نیست بیا داد برس 

یا صاحب ذوالفقار فریاد برس

امواج دلت آبی دریای غریب  

غربت کده ات کجاست مولای غریب؟  !

غربت کده ای که بوی دریا دارد 

صدخاطره از غربت زهرا(س) دارد

برگرد نشانمان بده دریا را 

برگرد بیاب تربت زهرا(س) را

برگرد علی چشم به راه هست هنوز 

اسرار غمش در دل چاه است هنوز

آن چاه پر از ستاره را پیدا کن  

آن سینه ی پاره پاره را پیدا کن

خورشید به روی نیزه ها جا ماندست 

برگرد بیا حسین(ع) تنها ماندست

شاعر : سرکار خانم نسترن بهاردار

.........................................    التماس دعا