سلام بالاخره کنکور هم تموم شد. دلم خیلی واستون تنگ شده بود. آخه تقریبآ چهار ماهی می شه که آپ نکرده بودم. نمی دونم چطور بگم اما ممنونم که تو این مدت بهم سر زدید دستتون درد نکه.

راستی نمی خوام ناراحتتون کنم اما نمی دونم می دونید یا نه آقای مهندس عزیزپیروانی داداش آقایان غلام و افشین پیروانی سه روزی می شه که ازاین دنیا پر کشیدن. خیلی واسه ورزش شیراز زحمت کشیدن و این آخری هم بنده خدا سخت مریض بود. خواستم بگم که امروز که یکشنبه است مراسم سومین روز درگذشت

ایشون از ساعت 5/4 الی 5/6 بعد از ظهر در حسینیه عاشقان ثارالله واقع در بلوار پاسداران برگزا می شه.

وقتی چشم به دنیا گشود،پدر او را در آغوش گرفت و عزیز نامیدش،او عزیزی شد به واقع عزیز!

مردانه زیست،مردانه خدمت کرد و در صف عاشقان مولای متقیان وسرور شهیدان حسین بن علی(ع)قرار گرفت. از عزیز پیروانی می گویم، بزرگمردی که عشق به خدمت درتار وپود وجودش لبریزبود.با فوتبال برق عجین شد وگام های موثری را برای پرورش جوانان شهر برداشت و عزیزی شد به واقع عزیز!

تواضع و نجابتی بزرگ داشت، هرگز به کسی تندی نکرد، پهلوان زیست و پهلوان واربه جامعه و اهالی ورزش خدمت کردو هرگز نگذاشت غم درونش سببی برای دوری ازمردم شودکه بامردم بود وبا مردم زیست و او عزیزی شد به واقع عزیز!

و به راستی مگر می شود درورزش بود وپهلوان ها را شناخت و خوبی را دید و عزیز را نشتاخت؟ مگر می شود او را که عزیز ورزش بود فراموش کرد؟ مگر می شود بزرگی و زندگی پهلوان گونه اش را به یاد نیاورد؟ او پروانه ای بود در گرد شمع ورزش که همیشه با افتخارات ورزشی شیرازی ها و فارسی ها، قد می کشید و شاد می شد. وپنجشنبه آسمان آبی عشق، جولانگاه  پریدن عزیز شد. پروازی که حسرتی و غمی جانکاه بر دلدوسدارانش گذاشت و فقط یه کلام باید گفت: او عزیز آمد، عزیز زیست و سر انجام عزیز رفت!(برای شادی روحش صلوات)

(خلاصه ای بود در وصف عزیز به قلم عباس صباغ زاده که توی روزنامه خبر شیراز چاپ شده بود که من باز خلاصه ترش کردم)

                                                                                                                                   یا هو